नदेख्ने त्यो घाउमा मलम उस्ले लाउछु भन्छे
देख्दै नदेखी सपनिमा भेट्न मलाई आउछु भन्छे
मेरो मन्को सबै पिडा थाहै नदी हटाउछु भन्छे
माया सबै आफै राखी सान्तोना मात्रै पठाउछु भन्छे
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
शब्द नै मेरो हराइ सक्यो अब चाही कसरी कोर्ने होला जिउदो लास भयो जिन्दगी अब चाही कसरी मर्ने होला उनी त धेरै टाडा भ इ सक्यो नजिक कसरी पर्ने ...
मुक्तक-६
ReplyDeleteदिल खोलेर हाँस्न खोजें हाँसो खोसिएछ ।
जतन संग राख्छु भन्थेँ नासो खोसिएछ ।।
प्रकृतिको सौन्दर्यमा उसलाई देखेको थें ।
चुरा पोते सिन्दुरको टाँसो खोसिएछ ।।